pICSI – selekcja plemnika metodą łączenia z kwasem hialuronowym

…

obrazek22-2

.

pICSI (ang. phisiological ICSI) – czyli tak zwane fizjologiczne ICSI, jest to procedura ICSI w której dodatkowo wspomaga się wybór prawidłowego plemnika badając jego zdolność wiązania się z kwasem hialuronowym badaniem zwanym testem HBA (ang. Hyaluronan Binding Assay). Kwas hialuronowy jest składnikiem wieńca promienistego komórki jajowej a także otacza uwolniony z jajnika oocyt. Główka dojrzałego plemnika posiada specyficzny receptor dla tego kwasu (specjalne białka pozwalające na rozpoznanie i przyłączanie się do hialuronianu), dlatego z komórką jajową wiążą się tylko dojrzałe plemniki, które posiadają ten receptor. pICSI jest wykonywane na specjalnych płytkach pokrytych hialuronianem. Kwas hialuronowy działa jak „magnes“ i wychwytuje dojrzałe plemniki, które można zastosować w procedurze ICSI.

Selekcja plemnika za pomocą kwasu hialuronowego zwiększa możliwość wyboru plemnika całkowicie dojrzałego, w którym zostały ukończone wszystkie etapy zachodzące dotąd w produkcji plemników, m.in. właściwy rozdział materiału genetycznego w czasie mejozy, stabilizacja tego materiału, pozbycie się nadmiaru cytoplazmy, wytworzenie struktur akrosomu, wstawki i witki plemnika, przemodelowanie struktury błony komórkowej i wbudowanie w nią odpowiednich receptorów. Plemniki zdolne do związania się z kwasem hialuronowym mają zazwyczaj prawidłową morfologię główki, zmniejszony odsetek występowania aneuploidii chromosomowych oraz zwiększoną integralnością chromatyny plemnikowej.

W badaniach wykonanych w Johanesburgu (RPA) badających czy zdolność wiązania się plemników z kwasem hialuronowym ma znaczenie dla powodzenia ICSI, udało się zaobserwować związek wyników testu HBA zarówno ze współczynnikiem zapłodnień komórek jajowych jak i ze współczynnikiem ciąż biochemicznych uzyskanych w procedurze ICSI.

Wskazania do wykonania pICSI:

  • niski wynik testu HBA (wiązania z hialuronianem) w nasieniu pacjenta
  • teratozoospermia, asthenozoospermia
  • kilkukrotne niepowodzenia procedury IVF oraz ICSI
  • poronienia

Test związania plemników z hialuronianem pozwala na większe prawdopodobieństwo wybrania prawidłowego plemnika, co zwiększa odsetek prawidłowo zapłodnionych zarodków, oraz zarodków które są prawidłowe w dniu podania. Przy procedurze ICSI bez selekcji plemników badaniem na wiązanie się ich z hialuronianem występuje ryzyko że zostanie wybrany plemnik nieprawidłowy i niedojrzały. pICSI zmniejsza to ryzyko, ale go całkiem nie wyklucza.

.

.

.

  1. Esterhuizen AD, Franken DR, Bosman E, Rodrigues FA, Van Rensburg JH, Van Schouwenburg JA, Lombaard C. Relationship between human spermatozoa-hyaluronan-binding assay, conventional semen parameters and fertilisation rates in intracytoplasmic spermatozoa injection. Andrologia. 2015 Sep;47(7):759-64.
  2. Parmegiani, L., Cognigni, G. E., Bernardi, S., Troilo, E., Taraborrelli, S., Arnone, A., Maccarini, A. M., and Filicori, M. Comparison of two ready-to-use systems designed for sperm-hyaluronic acid binding selection before intracytoplasmic sperm injection: PICSI vs. Sperm Slow: a prospective, randomized trial. Fertil Steril (2012); 98, 632-7.
  3. Celik-Ozenci, C., Jakab, A., Kovacs, T., Catalanotti, J., Demir, R., Bray-Ward, P., Ward, D., and Huszar, G. (2004). Sperm selection for ICSI: shape properties do not predict the absence or presence of numerical chromosomal aberrations. Human Reproduction, 2004 Sep;19(9):2052-919.
  4. Mokánszki A., Tóthné EV., Bodnár B., Tándor Z., Molnár Z., Jakab A., Ujfalusi A., Oláh É., Is sperm hyaluronic acid binding ability predictive for clinical success of intracytoplasmic sperm injection: PICSI vs. ICSI? Systems Biology in Reproductive Medicine, 2014 Dec;60(6):348-54.
  5. Worrilow KC., Eid S., Woodhouse D., Perloe M., Smith S., Witmyer J., Ivani K., Khoury C., Ball GD., Elliot T., Lieberman J. Use of hyaluronan in the selection of sperm for intracytoplasmic sperm injection (ICSI); significant improvement in clinical outcomes-multicenter, double blinded and randomized trial. Human Reproduction, 2013 Feb;28(2):306-14.

.

.